|
31 mei is Werelddag Zonder Tabak! Het ideale moment om ook een nieuw terugkerend elementje in mijn social media te introduceren, nl. de korte boekrecensies! Is Allen Carrs boek rond stoppen met roken de moeite om te lezen als roker? Het korte antwoord is 'Ja, maar...'. Het boek zit stampvol tips en inzichtelijke adviezen over waarom roken zinloos en eigenlijk absurd is. Qua motivatie raakt Carr dus zeker de juiste snaren om op het einde van het boek overtuigd te zeggen "Ik stop voorgoed". Maar. Het blijft een boek en Carrs verhaal is misschien niet jouw verhaal. De oefening die ik als tabakoloog met cliënten doe is nog steeds de rookstop afstemmen op maat. Daarnaast is Carr tegen het gebruik van hulpmiddelen om de uitdagende eerste weken op te vangen. Dit is in mijn ogen zinloos want het is bewezen dat deze werken en dat ze de slaagkans aanzienlijk verhogen. En ten slotte - en dat is de feedback die ik van vele cliënten al kreeg die het boek al gelezen hadden - je kan het boek slechts eenmaal lezen. Daarna weet je al wat hij je gaat vertellen. Als je intussen hervallen zou zijn, gaat het zijn initiële effect wel wat missen. Conclusie: heb je nog wat overtuigingskracht nodig om te stoppen met roken? Dan kan Carrs boek je zeker op weg helpen! Het is dan ook zeker geen verloren moeite. Wil je je slaagkans nog aanzienlijk verhogen door een gepersonaliseerd plan op te stellen, overweeg dan zeker mijn hulp in te schakelen!  Fuck it. Het ‘Fuck it’-principe. Wetenschappelijk is het gekend als ‘psychologische reactantie’. Een motivatie tot herstel van vrijheid die opduikt wanneer je je psychologische vrijheid in het gedrang voelt komen. We kennen het allemaal wel. - De moeder die een fles wijn opent ’s avonds na de werkdag en de kinderen in bed stoppen. - De jonge sporter die graag nog even gamet na een hele dag presteren op school en in de club. - De man die recent gestopt is met roken, maar toch verleid wordt een sigaret op te steken tijdens het uitgaan. “Fuck it, ik heb dit verdiend. De boog kan niet altijd gespannen staan. Ik moet al zoveel.” Ik zal nooit een cliënt veroordelen voor dit gedrag en deze keuzes, want… die heeft gelijk. We moeten heel veel in deze maatschappij. Waar ik wel voor waarschuw is: 1) wanneer deze ‘fuck it’-reactie vaker en vaker begint voor te komen 2) als je merkt dat – wanneer je erover nadenkt – vooral de persoon zelf schade ervaart door deze reflex (en niet zozeer de Ander tegen wie men zich even wil verzetten). - De moeder die merkt dat er toch wel meer flessen wijn per week doorgaan dan haar bedoeling is… - De jonge sporter die merkt dat hij niet uitgeslapen raakt door lange gamesessies… - De man die wil stoppen met roken en merkt dat hij heel snel van ‘gelegenheidsroker’ naar volledig herval gegaan is… Dan blijft er vaak een schuldgevoel over en labelt men zichzelf als ‘zwak’. Het ‘Fuck it’-principe is normaal en menselijk. Maar laat het niet in de weg staan van je waarden en doelen. Duw het ook niet weg en probeer het niet te controleren door zuivere wilskracht. Observeer het, leer ervan. Wanneer komt het voor? Tegen wat verzet ik me precies? Kan ik mezelf een momentje gunnen zonder dat het me (verdere) schade oplevert of me op een dwaalspoor zet van mijn gewenste pad? Wanneer zeg jij al eens ‘Fuck it!’?  |
InTROHerspenspinsels en updates. Vind je iets interessant? Deel, laat een opmerking achter of neem contact met me op! Via de thema's ontdek je posts die aansluiten bij jouw interesse. Meer updates rechtstreeks in je mailbox? Schrijf je hier in op mijn nieuwsbrief! Thema's
Alles
Archief
Augustus 2022
|
RSS-feed