CEDRIC ARIJS - PSYCHOLOOG & COACH
  • Home
  • PRESTEREN
    • SPORTPSYCHOLOGIE
    • PRESTATIEPSYCHOLOGIE
    • BEDRIJVEN
  • WELZIJN
    • PSYCHOTHERAPIE
    • BEWEGINGSPSYCHOLOGIE
    • VOEDINGSPSYCHOLOGIE
    • ROOKSTOP
    • BEDRIJVEN
  • HOE
    • ONLINE
    • IN DE PRAKTIJK
    • WANDELSESSIES
    • RUNNINGTHERAPIE
    • GROEPEN & CONSULTANCY
  • OVER CEDRIC
    • Opleidingen
  • CONTACT
  • PRAKTISCH
  • INSPIRATIE
    • NIEUWS & BLOG
    • PODCAST
    • In de media
    • Quotes
    • Boeken
    • Publicaties
  • ENGLISH

Nieuws & blog

Hoe mild zijn voor jezelf je net beter in beweging kan helpen

26/3/2023

Comments

 
In de maand februari ben ik vaker bij de dokter langs geweest dan in heel 2022 samen. Een huidinfectie en hevige koorts werd nogal onfortuinlijk opgevolgd door een hondenbeet in mijn voet, waardoor ik vrijwel een maand stil lag met het sporten. Reken daar de zorgen voor een baby bij en je begrijpt dat terug in actie komen best als een opgave kan aanvoelen. Dus ‘ja’, ook als sport- & bewegingspsycholoog ben ik gevoelig voor de psychologische uitdagingen van een heropstart na blessure of lang stilzitten.
 
Toevallig of gelukkig mocht ik vorige week een webinar geven aan leden van het Helan ziekenfonds over ‘mild zijn voor jezelf’ of het psychologische concept van ‘zelfcompassie’. Vanuit mijn motto ‘practice what you preach’ paste ik Paul Gilberts model rond de drie emotieregulatiesystemen toe op mijn eigen terugkeer naar sport en beweging.
 
Ons gevaarsysteem wordt geactiveerd wanneer we een bedreiging waarnemen. In mijn geval was er de angst om niet volledig te herstellen en vaardigheden of mogelijkheden te verliezen. De interne criticus in mijn hoofd greep deze angst aan om dan met momenten:
  • hard te zijn voor mezelf (“Kom uit je zetel en doe iets, tamme zak” = fight respons).
  • weg te vluchten van enige fysieke activiteit (“Alle wondes moeten eerst nog beter genezen!” = flight respons).
  • te blokkeren en twijfelen wat nu het beste is (= freeze respons).
 
Het jaagsysteem wordt geactiveerd wanneer we doelen en erkenning nastreven. Er was het verlangen om weer te gaan trainen en het oude niveau te herwinnen. Dit leidde echter in het begin ook tot een te grote focus op de cijfertjes en verschillende parameters. Het tempo was te traag, de hartslag te hoog, de gelopen afstand te weinig… Plots lag zelfs mijn professionele waarde op tafel in mijn hoofd. “Komaan, als sportpsycholoog en running therapeut in opleiding kan je toch niet achteraan hollen, je moet het goede voorbeeld geven”. Niet echt mild voor mezelf en allesbehalve productief voor herstel.
 
Ten slotte, wordt het zorgsysteem geactiveerd wanneer we ons veilig, zeker en verbonden voelen met anderen en onszelf. In mijn geval kreeg ik bijvoorbeeld extern steun van mijn vrouw die dagelijks de wonde hielp verzorgen. Maar ik moest dus ook zelfcompassie oefenen naar mezelf toe. Ook al kon ik niet intensiever sporten, ik kon wel opbouwen met rustig wandelen met de hond of met gezond te proberen eten. In plaats van te jagen op cijfertjes, richtte ik mijn aandacht tijdens die eerste loopjes vooral op waarom het nu zo goed voelde terug in beweging te zijn. Terwijl ik rustig liep, liet ik mijn aandacht glijden naar het ontdekken van de ontluikende lente in de natuur. Ik focuste op het aangename gevoel van mijn lichaam terug in beweging te brengen (in plaats van te luisteren naar de interne criticus in het hoofd). Een mooie toepassing van wat ik leer in mijn opleiding rond Focusing. 

Door aandacht te besteden aan zelfcompassietechnieken en het activeren van het zorgsysteem kon ik makkelijker progressie zien en beleefde ik plezier en genot aan de heropbouw. Af en toe een ‘beginners mindset’ opzoeken kan net heel verrijkend zijn om nieuwe inzichten te verkrijgen. Hierdoor werd ik tijdens het lopen zelfs creatief en bedacht ik alvast enkele oefeningen die ik later als running therapeut in de praktijk wil delen met cliënten.
 
Misschien kun jij deze drie systemen ook toepassen op een situatie waar jij mee worstelt? Neem gerust contact op je hiermee te helpen! Of misschien denk je dat iemand anders er baat bij zou hebben deze oefening te doen? Deel deze blog dan gerust! 
Picture
Aan het lopen met mijn eigen hond Chester
Comments

Bewegingspsycholoog probeert personal training

18/6/2018

Comments

 
Ik heb een experiment gedaan vandaag.

Gezien ik momenteel gedurende enige weken verblijf in Londen, besloot ik me aan te sluiten bij de dichtstbijzijnde gym met een opzegbaar contract. Het is een groot fitnesscentrumwaar ik me in een speeltuin waan met al de verschillende opties. Er zijn cardiotoestellen, krachttoestellen, losse gewichten en bars, ruimte voor oefeningen met het eigen lichaamsgewicht en genoeg leuk materiaal om gevarieerd functioneel te trainen. Tussen de eenzaam zwetende sporters en de kletsende workoutbuddy’s zag ik nog andere paren: de personal trainer en zijn klant. Het viel me op dat hun stijl van aanpak kordaat en oppeppend was. “Je wilt toch wel het meeste uit je tijd halen vandaag?!”. Ik besefte dat ik de individuele begeleiding niet mag beoordelen op basis van enkele flarden gesprek die ik hoorde, dus ik besloot de proef op de som te nemen en gebruik te maken van mijn voordeel als nieuw lid: een gratis sessie personal training. Een interessant aanbod dat wel meer fitnesscentra gebruiken om cliënteel te overtuigen extra te investeren bovenop hun abonnement. Uiteraard staat hier de belofte op betere en snellere resultaten tegenover. Ik nam me voor niet te laten vallen dat ik beroepshalve een sport- en bewegingspsycholoog ben die mensen helpt langdurige gedragsverandering te bekomen en een vrijwillige investering in gezonde fysieke activiteit stimuleert. Ik hield het op “een psycholoog met een zittende job”. Wat ik tijdens deze eerste kennismakingssessie moest doorstaan, was vanuit het standpunt van de bewegingspsychologie op zijn minst gezegd teleurstellend.

Op het afgesproken uur kwam trainer Mike me tegemoet en terwijl hij een losse babbel met me had over wat me in Londen bracht, loodste hij me naar een meettoestel voor lichaamssamenstelling. Al snel kreeg ik resultaten voor vocht-, vet- en spierpercentage. Dat hierbij niet werd gevraagd of ik recent had gegeten, naar het toilet was geweest, enzovoort (wat allemaal de resultaten kan beïnvloeden) laten we even in het midden. Terwijl de resultaten voor de normen die ik mezelf opleg allemaal prima ok waren (en binnen gezonde ranges), was Mike toch niet zo positief over de resultaten. Hij wist me te vertellen dat er toch best wel nog wat spiermassa bij kon en dat er bij langere samenwerking ook gewerkt zou moeten worden aan mijn voeding. Dat terwijl ik net gezegd had dat ik vooral functioneel wilde trainen om mijn obstacle runs te lopen en ik met nog geen woord gerept had over mijn huidig voedingspatroon? Terwijl ik initieel best tevreden was van de cijfers, stapte ik toch ietwat gedesillusioneerd van het meettoestel af doordat Mike vooral hetgeen eruit pikte wat (in zijn ogen) niet goed was. Starten met een focus op het negatieve dus. Hoe dan ook, time is money I guess, dus met mijn door Mike bepaalde doelstellingen trokken we naar de dichtstbijzijnde leg press machine. Na een uiterst korte opwarming met één been met laag gewicht begonnen we aan het echte werk en werd ik doorheen een uiterst pittige piramideset geloodst van toenemend gewicht en afnemende herhalingen. Mijn benen brandden.

​
Foto
Wat op dit moment belangrijk om weten is, is dat ik zelf al jarenlang 2 tot 3 keer per week ga sporten en daarbij zeker de grenzen van mijn comfortzone durf opzoeken. Ik weet dan ook goed wat mijn lichaam aankan en deze set was te zwaar voor mij (vooral zonder grondige opwarming). Maar geen getreur! We gingen ook de omgekeerde set nog eens doen met afnemend gewicht en toenemende herhalingen. Terwijl ik Mike oprecht dankbaar was dat hij me tijdens de eerste set nog wees op technische fouten in de uitvoering (ik ben tenslotte niet opgeleid in de bewegingswetenschappen), leek Mike het in de tweede set toch over een andere boeg te gooien. Hij zag dat ik worstelde met de inspanning en moedigde me aan met “Come on, that’s a lad, well that wasn’t that hard, wasn’t it?” bij elke herhaling. Dat ik intussen mijn techniek verwaarloosde (niet bewust, ik kon het gewoon niet meer opbrengen er nog bewust rekening mee te houden), leek voor Mike op dit moment minder minder belangrijk. Als ik het einde maar haalde want dan had ik een goeie workout achter de rug. Terwijl ik naar evenwicht in mijn benen zocht, schudde Mike me de hand en duwde hij me zijn kaartje in de hand. “Nu heb je eens kunnen proeven van personal training. Mocht je meer willen, contacteer me gerust!”. En weg was Mike naar de volgende klant.

Of dit vanuit fysiologisch standpunt of met het oog op trainingsmethodieken een goede sessie was, wil ik even in het midden laten (al ben ik er van overtuigd dat de personal trainers onder de lezers hier ook wel hun mening over zullen hebben). Probeer je nu even in te leven in wat er net gebeurd is vanuit het perspectief van iemand die op deze manier zijn of haar eerste stappen zet in de richting van doorgedreven ‘werken aan de gezondheid’? Om deze blog niet te lang te maken pik er nu nog maar enkele psychologische theorieën uit die (correct) voorspellen waarom  de kans laag is dat ik nog beroep zal doen op Mike:
  • Zelfdeterminatietheorie stelt dat er drie psychologische basisbehoeften zijn om goed te functioneren: autonomie, verbondenheid, en competentie. Ik had niet bepaald het gevoel dat ik veel te zeggen had over mijn workout vandaag. Ik had niet het gevoel dat Mike echt moeite deed om zich in mijn verhaal in te leven, aangezien ik maar kort in Londen verblijf. En ik voelde me al helemaal niet competent na het doorstaan van deze benenset of de opmerkingen over mijn lichaamsmeting.
  • De piek-einde regel is een psychologische heuristiek - een soort van onbewuste vuistregel - die stelt dat het affectieve gevoel tijdens de piek en het einde van je workout bepaalt hoe je terugdenkt aan de inspanning. Dit gevoel is een sterk determinerende factor of je dit soort inspanningen zult volhouden op langere termijn. Iemand die net als ik enorm afziet van deze workout zonder er iets leuk of aangenaam aan te vinden zal er al snel de brui aan geven. Gelukkig heb ik op het einde nog lang ontspannen losgelopen op de loopband om het melkzuur wat uit mijn benen te werken. Iemand anders zou misschien gewoon vertrokken zijn na Mikes korte afscheid en gedacht hebben “Wel, ik heb wel genoeg gehad voor vandaag”.
  • Als je gelooft dat je deze (deels onbewuste) gevoelens kan overwinnen wanneer je maar sterk genoeg achter je plannen staat (No pain, no gain!), heeft onderzoek ook slecht nieuws voor je. De Affectief-Reflectieve Theorie (ART) van fysieke inactiviteit stelt dat je bewuste rationele beoordeling over het belang van je plan tot gedragsverandering (vb. “Afzien bij Mike is goed en nodig om resultaten te halen) je nog wel een tijdje in beweging kan houden, maar dat vroeg of laat het veel automatischer en onbewust knagende gevoel (“Dit was helemaal niet leuk!”) toch wel de bovenhand zal nemen en maken dat je liever in je zetel blijft zitten.
Foto

​In een notendop: indien Mike meer had stilgestaan bij mijn psychologische basisbehoeften en ervoor gezorgd had dat ik met een aangenaam en tevreden gevoel van deze eerste kennismaking was weg gewandeld, dan was zijn kans veel hoger geweest dat hij er gedurende enkele weken een klant bij had. Ik ga voor alle duidelijkheid zeker nog blijven sporten in mijn tijdelijke gym, maar ik zal Mike voortaan vriendelijk bedanken voor zijn hulp. Daar zal de spierpijn die ik morgen (en misschien overmorgen...) zal voelen me wel aan blijven herinneren.

Eindopm​erking: met deze blog wil ik helemaal niet alle fitnesscentra of personal trainers over dezelfde kam scheren. Ik ben zelf zeer tevreden van de begeleiding die ik krijg in mijn fitness thuis in België. Het is in mijn ogen evenwel essentieel dat fitnesscentra en personal trainers oog blijven hebben voor (en zich tenminste degelijk bekwamen) in de mentale kant van van sport en beweging. Resultaten boeken is niet louter een fysiologisch verhaal waarbij inspanningen moeten geleverd worden. Wil men langdurige resultaten bekomen (en zo ook klanten behouden!) moet er ook gekeken worden naar wat goed voelt voor de cliënt. En dat is ook het advies die ik in de eerste plaats wil meegeven aan mensen die hun eerste stappen zitten richting meer beweging en overwegen hiervoor met een personal trainer in zee te gaan. Zorg dat je personal trainer een partner is die je helpt verkennen waar de grens van jouw comfortzone ligt om stelselmatig op te bouwen. Het 'no pain, no gain' principe is niet van toepassing op jou als amateursporter. Durf aangeven wanneer iets onaangenaam voor je voelt en vraag om alternatieve oefeningen die jou toelaten je lichamelijke mogelijkheden te ontdekken en er ook plezier in te vinden de kleine verbeteringen op te merken.
Comments

    InTRO

    Herspenspinsels en updates. Vind je iets interessant? Deel, laat een opmerking achter of neem contact met me op! Via de thema's ontdek je posts die aansluiten bij jouw interesse. Meer updates rechtstreeks in je mailbox? Schrijf je hier in op mijn nieuwsbrief!

    Thema's

    All
    Algemeen
    Beweging & Gezondheid
    Bewegingpsycholoog Probeert...
    Blessures
    Boektip
    Doelen Stellen
    Esports
    Focusing
    Gastblog
    Gezond Sporten
    Kijktip
    Klinische Psychologie
    Luistertip
    Metafoor
    Motivatie
    Muziek
    Natuurpsychologie
    Podcast
    Presentaties
    Research Vertaald
    Rookstop
    Runningtherapie
    Sporta Zeker Sporten
    Sport & Prestatie
    Sport Vlaanderen
    Uit De Media
    Voedingspsychologie

    Archief

    August 2024
    June 2024
    February 2024
    December 2023
    November 2023
    October 2023
    September 2023
    July 2023
    June 2023
    May 2023
    April 2023
    March 2023
    February 2023
    January 2023
    December 2022
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    August 2022
    July 2022
    June 2022
    November 2019
    December 2018
    June 2018
    September 2017

    RSS Feed

This site in English?

​Vertel me meer over:
  • Cedric 
  • Sportpsychologie
  • Loopbaanbegeleiding
  • ​Prestatiepsychologie
  • Psychotherapie
  • Bewegingspsychologie​
  • Voedingspsychologie
  • Rookstop
  • Diensten voor bedrijven
  • ​Aanbod voor groepen

LOCATIES:
​

-​ Online

- Wandelsessies in Merelbeke of Gent
​​
- Groepspraktijk.gent - Zwijnaardsesteenweg 51, 9000 Gent

CONTACT INFO

MAIL: [email protected]
​

TEL.: +32(0)496/34 73 80 
(laat zeker een voicemail na)

Inschrijven op de nieuwsbrief

​
Algemene voorwaarden
​
Privacy

Volg me op sociale media!

  • Home
  • PRESTEREN
    • SPORTPSYCHOLOGIE
    • PRESTATIEPSYCHOLOGIE
    • BEDRIJVEN
  • WELZIJN
    • PSYCHOTHERAPIE
    • BEWEGINGSPSYCHOLOGIE
    • VOEDINGSPSYCHOLOGIE
    • ROOKSTOP
    • BEDRIJVEN
  • HOE
    • ONLINE
    • IN DE PRAKTIJK
    • WANDELSESSIES
    • RUNNINGTHERAPIE
    • GROEPEN & CONSULTANCY
  • OVER CEDRIC
    • Opleidingen
  • CONTACT
  • PRAKTISCH
  • INSPIRATIE
    • NIEUWS & BLOG
    • PODCAST
    • In de media
    • Quotes
    • Boeken
    • Publicaties
  • ENGLISH