|
Gazet Van Antwerpen vroeg mijn mening over het steeds populairder worden van de marathonafstand, ook bij recreatieve sporters.
Origineel artikel: https://www.gva.be/cnt/dmf20240430_93763683 Waarom marathonlopen steeds populairder wordt: “Een ‘gewone’ afstand is niet meer zo spectaculair” Een marathon, 42 lange kilometers: vroeger leek het voor bijna iedereen een onmogelijk doel. Maar de jongste jaren is de sport aan een opmars bezig. Marathons in Londen, Parijs en New York zijn in een mum van tijd uitverkocht. En ook voor de Antwerp Marathon gaan de inschrijvingen als een speer. Waarom willen zo veel mensen plots die 42 kilometer uitlopen? “Ook de beleving speelt een grote rol, net als de prestatiedruk”, zegt sportpsycholoog Cedric Arijs. Een loopnummer verzekeren voor de marathons in steden als New York, Londen of Parijs wordt steeds moeilijker. Jaar na jaar wordt het aantal mensen dat aan een marathon wil deelnemen groter. Ruim 840.000 mensen hebben zich aangemeld om volgend jaar deel te nemen aan de marathon van Londen. Terwijl ‘slechts’ 53.000 lopers de kans krijgen om daadwerkelijk mee te lopen. Dat het marathonlopen in opmars is, weet ook sportpsycholoog Cedric Arijs. In zijn praktijk helpt hij sporters om beter te presteren door middel van psychologische begeleiding en coaching. Dat mensen tegenwoordig meer bezig zijn met gezondheid is een goede zaak volgens hem. “Bewegen is gezond, en gelukkig is dat idee aan het groeien.” Lopen in het bijzonder heeft één groot voordeel: het is in vergelijking met andere sporten heel laagdrempelig. “Dat is altijd al een succesfactor geweest. En dat zal ook altijd zo blijven”, vertelt Arijs. “Een goed paar loopschoenen is eigenlijk het enige wat je nodig hebt om te kunnen vertrekken van aan je eigen voordeur. Dat maakt het zo makkelijk om te starten.” Dat lopen, en marathonlopen in het bijzonder, juist de jongste jaren aan populariteit wint, is niet verwonderlijk. De opmars van de sport wordt vaak in verband gebracht met de coronaperiode. “Toen hebben we zeker een stijging gezien van het aantal mensen dat wil bewegen, liefst ook in de natuur.” Lopen was toen een van de enige activiteiten die je kon doen. “Voor sommigen is die belangstelling ook na de epidemie gebleven.” Beleving Maar ook andere factoren spelen een rol. Zoals de groots opgezette events die marathons geworden zijn. “Een marathon omvat tegenwoordig niet enkel en alleen maar de prestatie. Ook de beleving speelt een grote rol”, vertelt Arijs. “Lopen is daardoor ook niet meer een solitaire sport. Het is echt een beleving om daar met duizenden mensen te lopen.” Ook de aankleding en de marketing van die events lokt heel wat mensen. “Het wordt allemaal professioneler in beeld gebracht. En de aanloop naar zo’n marathon wordt heel visueel in kaart gebracht en gebruikt om mensen warm te maken om er deel van uit te maken.” Prestatiedruk Volgens Arijs is de populariteit van marathons ook deels te wijten aan onze prestatiemaatschappij. “Een ‘gewone’ afstand is niet meer zo spectaculair. Mensen kijken niet meer op van de 10 Miles. Dus is de marathon het volgende doel.” En zelfs dat blijkt voor sommigen niet voldoende. “Ook het ultralopen is in opmars. Er is altijd die drang naar meer, dat is duidelijk aanwezig in onze maatschappij”, aldus de sportpsycholoog. Ook via sociale media krijgen we die prestatiedruk binnen. Het krioelt er van de filmpjes waarin marathonlopers hun ervaringen delen, vaak rooskleuriger voorgesteld dan de realiteit. Het is haast ‘vreemd’ als je geen marathon loopt. Een belangrijke factor is dan ook de validatie van de omgeving. Die drang naar validatie is vooral te merken op Strava, dé app voor duursporters. “Ik spreek zelf wel eens over het Strava-effect. Heel wat mensen zijn ook van het principe: Strava or it didn’t happen”, vertelt Arijs. “Mensen zijn teleurgesteld als ze hun training niet hebben opgenomen, omdat niemand dan hun sportprestatie kan valideren.” Maar een marathon lopen enkel en alleen voor de bevestiging van anderen, dat is volgens Arijs niet de juiste motivatie. “Ik hoop dat het nog altijd een persoonlijke beleving mag blijven, en dat je het niet alleen doet voor de likes, de shares en de aandacht. Sporten is zeker gezond, maar het mag geen verplichting zijn om jezelf sociaal te bewijzen. Trainingen van 5 of 10 kilometer zijn ook gezond en goed. Niet iedereen moet een marathon lopen.” Wilskracht Maar er zit nog een addertje onder het gras, volgens Arijs. “Helaas is er ook een stevige portie wilskracht aanwezig bij lopers. Ik hoor mensen vaak zeggen dat ze trainen tot ongeveer 30 kilometer, de laatste kilometers doen ze dan ‘op karakter’. Dat is naar mijn mening niet de juiste ingesteldheid.” Mensen gunnen zichzelf vaak ook niet voldoende tijd om zo’n prestatie neer te zetten. “Mensen willen dat trainingsschema zo snel mogelijk vervolledigen. Dat is een spijtige trend, die we ook bij heel wat professionelen zien. Nochtans heeft de duursport de hoogste gemiddelde leeftijd, omdat ook mensen op latere leeftijd nog kunnen pieken. Dus er is op zich geen haast bij. Maar vaak zie je dat mensen hun doel heel snel willen bereiken.” Daardoor schatten sporters zichzelf niet altijd even goed in. “Er zijn altijd mensen die het onderschatten en die zichzelf tegenkomen. Dat kan een waardevolle les zijn, waarvan ik vooral hoop dat mensen het daarna iets rustiger aan gaan doen”, vertelt Arijs nog. Maar net die onderschatting doet ook heel wat mensen de das om. “Velen geven op als het de eerste keer niet lukt. Terwijl ze het misschien allemaal te snel hebben willen doen. Een marathon kan perfect iets voor jou zijn. Maar gun jezelf de tijd om zo’n prestatie op een gezonde manier op te bouwen.”
0 Comments
|
In DE MediaAf en toe word ik gevraagd mijn opinie te geven of een gebeurtenis toe te lichten vanuit mijn expertises. Topics
All
ARCHIEF
June 2024
|
RSS Feed